Czytając, będziecie płakać, wzruszać się, ale i odczuwać ulgę, bo wszystkie te emocje, dotyczące losów bohaterów, przelewają się na czytelnika tak intensywnie, że nie w sposób ich odgonić. Lekka narracja, pochłaniająca fabuła, poruszające tło historyczne i niezwykli bohaterowie – „Sekretne życie pszczół” to lektura OBOWIĄZKOWA, bo by świat mógł być lepszy, warto wrócić do błędów przeszłości.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com

Poczuj smak krwi upodlonych, czarnoskórych obywateli. Przeżyj rozterki porzuconego męża. Doświadcz potęgi przebaczenia. Delektuj się każdym akapitem.

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu lilia.celes.ayz.pl

Mieszkanki pasieki w Tiburon, którym autorka nadała imiona nazw miesięcy, absolutnie zdobyły moje serce. Każda z nich swoim charakterem ubodła mnie i ukazała swoje wartości w życiu. August, June i May stały się dla Lily bliskie i nauczyły ją prawdziwego życia.

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu weronine-library.blogspot.com  

„Sekretne życie pszczół” jest mądrą, pięknie napisaną historią, pełną emocji, wzruszeń, nacechowaną nadzieją i sprowadzającą na czytelnika spokój. A równocześnie lekko zawstydzającą, bo aż trudno sobie wyobrazić do jakich draństw względem człowieka był zdolny drugi człowiek. W moim odczuciu jest to wspaniała opowieść o dojrzewaniu, o pojmowaniu siebie, o przebaczaniu, odzyskiwaniu spokoju ducha i poszukiwaniu swojego miejsca w życiu i miłości.

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu babskie-czytanie.blogspot.com

Sue Monk Kidd stworzyła książkę piękną, prawdziwą i wstrząsającą. Otworzyła mi oczy na wiele spraw, których wcześniej nie dostrzegałam.

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu bibliotekapodmarcepanem.blogspot.com

Za każdym razem, kiedy spoglądam na okładkę powieści, mam w głowie tysiące pszczół, które w swym tańcu zataczają powietrzne kręgi. Magia i wszechobecny, słodkawy zapach miodu, to jedne z cech, za które pokochasz tę książkę! Błogie chwile spędzone w otoczeniu sióstr Boatwright są ukojeniem nie tylko dla Lily walczącej z duchami przeszłości, ale i czytelnika. Dom w kolorze piór flaminga, Czarna Madonna z czerwonym sercem na piersi na zawsze już pozostaną żywe w twojej pamięci. 

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu ksiazki-meme.blogspot.com

Jak dla mnie ta książka to prawdziwy fenomen i nie mogę się doczekać kiedy będzie mi dane zobaczyć nakręcony na jej podstawie film.

„Sekretne życie pszczół” to piękna historia o poszukiwaniu siebie i szczęścia na własną rękę kierując się intuicją. Zdecydowanie daje do myślenia i utwierdza w przekonaniu, że segregacja rasowa jest krzywdząca dla obu stron, a kolor skóry tak naprawdę nie ma większego znaczenia. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich bez wyjątku. Ciepła, płynąca miodem i miłością unoszącą się w powietrzu razem z zapachem lata. Zdecydowanie polecam!

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu zaczytanablondynka.blogspot.com

„Sekretne życie pszczół” odłożę na półkę obok „Czarnych skrzydeł” pióra tej samej pisarki oraz „Służących” autorstwa Kathryn Stockett, ponieważ są to powieści, które pięknie przedstawiają przyjaźń i międzyludzkie więzi silniejsze niż uprzedzenia i podziały. Teraz z pewnością sięgnę po ekranizację powieści, by jeszcze raz wrócić na pasiekę sióstr Boatwright. „Sekretne życie pszczół” to powieść ogrzana słońcem, w której dobroć ludzi potrafi uleczyć krzywdę zadaną przez innych, a człowieczeństwo - nie kolor skóry, jest najważniejszą wartością. Debiut Sue Monk Kidd warto mieć na uwadze.

Pełna wersja recenzji jest dostępna na blogu room6277.blogspot.com