Drzazga, tom wierszy Ewy Lipskiej, pisanych w ciągu kilku miesięcy 2005 roku, to 21 mistrzowskich miniatur lirycznych, stanowiących zaskakującą kontynuację zbiorów Gdzie Indziej, Ja i Sklepów zoologicznych.
Lipska – jak zawsze uważna, czuła i „bezlitosna” obserwatorka rzeczywistości - pisze tu mniej lub bardziej otwarcie o naszych złudzeniach i nadziejach, o ludzkiej samotności w „eleganckim” świecie wspólnej Europy, o miłości, której należy zawsze i wbrew wszystkiemu poszukiwać, o przeszłości, która niepokoi i przyszłości, która ciągle potrafi zaskakiwać.
Te wiersze jednej z najoryginalniejszych i najbardziej popularnych poetek współczesności są rzeczywiście jak „drzazga”, której obecność boli, ponieważ uzmysławia prawdę o nas, o fałszu zachowań i rozpaczliwej nieraz potrzebie czułości.

Ewa Lipska jedna z najwybitniejszych poetek współczesnych należąca do generacji Nowej Fali. Zawsze jednak osobna, tak jak osobna i wyrazista jest jej poetycka dykcja, nieufność do „zastanego” języka, błyskotliwa metaforyka, gęstość znaczeń, paradoks. Autorka tekstów piosenek, felietonistka. Współzałożycielka, redaktorka i współpracowniczka kilku pism (m.in. miesięczników „Pismo”, „Kraków”). Przez wiele lat pracownik polskiej dyplomacji w Austrii. Uhonorowana prestiżowymi nagrodami za twórczość literacką. Uczestniczka międzynarodowych festiwali literackich oraz pobytów stypendialnych (USA, Niemcy). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i wiceprezes polskiego PEN Clubu.