|
|
Chciałam opowiedzieć o "wibrowaniu kobiecości", które zaczyna się w nas, w duszy, w ciele, w umyśle - kiedy mamy 16-18 lat - i potem nie opuszcza nas już przez całe życie.
Ale ta książka mówi też o alkoholizmie, aborcji, uzależnieniu od ...mężczyzny. Mówi o trudnym kobiecym losie - o jego pierwszym uderzeniu - wtedy kiedy jesteśmy najsłabsze, niedoświadczone - po prostu młode. Zresztą na to, co nas spotyka w tzw. "dorosłym życiu", zawsze jesteśmy za młode i zbyt niedoświadczone.
Pisząc tę książkę, przypomniałam sobie sonety Szekspira - w których jest delikatny i piękny dialog młodości z dojrzałością. Ja napisałam to prozą. Próbowałam porozmawiać ze sobą - tą z przed lat. Roma dzisiejsza, dojrzała - przygląda się swojemu życiu i próbuje odnaleźć siebie z tamtych czasów. Bo przecież za wszystkie błędy, które popełniała 18-letnia Roma, płaci teraz Roma dzisiejsza. Ale może dzięki pisaniu tej książki, nauczyłam się tamtej niedoświadczonej dziewczynie przebaczać - przebaczać sobie. Bo może najtrudniejszą sztuką w życiu, proszę Państwa, jest umieć samemu sobie wybaczyć.
Roma Ligocka |
